İNSAN SEVİNCE

İnsan sevince uzaklıklar göze gelmez.  Sevince düşer yollara… Sevince başlar gün… Sevince başlar hayat…  Sevince fedakârlıklar sınır tanımaz. Sevmek aslında böyle bir şeydir. Hesap bilmez. Art niyet taşımaz. Çırpınır bir kuş gibi sevdasına ulaşmak için… Kanat gerer sevdasını korumak ve kollamak için…

Yine düştük yollara… Vardık sevdanın şehrine, ulaştık aşkın şehrine… Bugün İstanbul’da gün ayrı bir güzel... Boğaz ayrı bir ahenk…  Şehrin sesi ayrı bir senfoni…  Sabahın ilk ışıkları ile Harem  otogarından başlayan yolculuk Üsküdar vapur iskelesinde son bulacaktı. Yolculuğuma boğazın sessiz sakin suları eşlik ediyordu. Bir yanda da şehrin ışıkları görsel bir ziyafet sunuyordu bu eşsiz heyecan dolu sevda yolculuğuna.

Vapur iskelesine doğru yaklaştıkça insan selinin akışı gözden kaçmıyordu. Vapur iskelesinin hemen yanı başında bulunan belediyenin sunmuş olduğu sıcak çorba servisi kuyruğu da ayrı bir heyecandı. Zamanın hızla geçmesini vuslata kavuşmanın bir an önce gerçekleşmesini dört gözle bekliyordum. Demek ki insan sevince ayrı bir heyecan alıyormuş tüm bedenini…

Güzel bir sabah kahvaltısı yapmak için Çengelköy tarafına doğru yola koyulmuştum. Tarihi çınar altı mekânı sevdanın vuslata kavuşma yeriydi. Çınar ağacının gölgesinde, boğazın eşsiz manzarası eşliğinde ayrı bir heyecan, ayrı bir mutluluk sarmıştı her iki bedeni… İnsan sevince ayrı bir tadı oluyor yaşanılan her anın her saniyenin her dakikanın...

Düşünüyorum da bazen cümleler, kelimeler o iki yürek arasında akan sevdayı anlatmaya kifayetsiz kalıyor. Sebebini azıcık araştırmaya, azıcık anlamaya çalıştığımda karşıma şu çıkıyor.

İnsan sevince bir karşılık beklemek sizin sevmeli. Sevgisini öyle bir göstermeli ki insan; yaşadığı sevdadan tat alsın.

İnsan sevince güzel görmeli, güzel düşünmeli işte o zaman yaşadığı sevdadan lezzet alabilir.

İnsan sevince sevdiğinin sevdiklerini de sevebilmeyi başarabilmeli.Mesela onun ailesini annesini, babasını, kardeşini sevebilmeli.

İnsan sevince sevdiğinin ailesinin kendi ailesi olduğunun bilincinde olmalı. İşte o bilinç yerleşirse zihinlere o sevda ölümsüz olur.

İnsan sevince sevdiğinin her anında yanında olamasa da ona yanında olabilme hissini her an hissettirebilmeyi başarabilmeli.

İnsan sevince sevdiğinin sadece iyi günlerinde değil, zor günlerinde de olabilmeyi başarabilmeli.

İnsan sevince “Biz” olabilmenin farkında olmalı.

İnsan sevince…

Sevgi bir ömür boyudur. Bitmez, tükenmez, bazen durulur, bazen coşar ama hiç gerilemez.

Şimdi dönelim bizim İstanbul maceramıza… Bizim sevdamız ne sınır tanıyor. Ne bir karşılık bekliyor. Bitmek tükenmek bilmeyen sevda denizinde... Koca bir çınarın gölgesinde biz olabilmenin farkında ve idrakinde… Yeni bir aile, yeni bir hayat bizi bekliyordu. Yolumuz uzun ve zor ama bu uzun ve zor yolu kolaylaştıran kocaman bir sevda yanı başımızda.

İnsanoğlu gerçek manada bir sevgiye Yunus’un dediği gibi; “Yaratılanı severiz, yaratandan ötürü” sözünü tam manada özümsediğinde ulaşabilir. İşte o zaman anlaşılır o iki kalp arasındaki sevda…

Konu ile ilgili “SEVGİ İLE BEĞENİ” başlıklı yazımızı da muhakkak okumanızı tavsiye ediyorum.

      

     

     Doktor Hayat / İnsan Sevince

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt