İNSANLAR KAÇ ÇEŞİT

Bir Hayat Tecrübesi

Yaşadığım hayat tecrübeleri, okuyup öğrendiğim bilgiler ve benden yaşça büyük insanlardan duyduklarım bana hayatta insanları birçok kategori içine alıp sınıflandırmanın mümkün olduğunu gösterdi. Mamafih her bir kategori içinde de iki sınıf insan tipi ile karşı karşıya kaldım. Bu iki sınıf içindeki insanları da kadın erkek diye ayırt etmeye hiç lüzum olmadığı kanaatine vardım. Yıllar içinde biriken veriler ışığında elde edilen sonucu kısaca sizlerle paylaşmak istiyorum.

Üzerinde bilhassa durduğum hatta ve hatta temel taşı diyebileceğim en önemli kategori “ŞAHSİYET  /  KİŞİLİK”  Fakat bu kategoriyi daha başlamadan bir hususu belirtmek istiyorum: Şahsiyet / Kişilik kesinlikle beden ile cismani vücut ile alakalı değildir. Şahsiyet/Kişilik zihniyet ile alakalı bir husustur. İşte tam bu kategori içinde iki sınıf insan analizi ile karşı karşıyayız. “Şahsiyet / Kişilik” sahibi İnsanlar ve “Şahsiyetsiz / Kişiliksiz” İnsanlar…

Gözlemlediğim kadarıyla “Şahsiyet / Kişilik” sahibi birçok insanın bir duruşu, bir hayat felsefesi mevcut. Hayatı yaşarken çoğunlukla şahsi menfaatleri için değil; bağlı bulundukları toplumlar içerisinde faydalı olabilmek için yaşarlar. Onlar kendilerini bulundukları toplumlar için feda etmişlerdir. Çoğunluklu bu tip insanlar toplum içinde iyi niyetleri ve saf yönleriyle bilinirler. Ekseriyetle bu yönlerinden dolayı çoğu kez suiistimale maruz kalırlar. Fedakâr insanlardır. Hayatlarının çoğunlukla büyük bir kısmını zorluklarla geçen bir yaşam mücadelesi içinde geçirirler. Lakin karşılaştıkları zorluklar ve yaşam mücadelesi içinde sabır ve sebat göstermesini çok iyi bilirler. Alan el değil; veren el olmayı yeğlerler. Menfaatperest insanlar değildirler. Karşılık gözetmeksizin çalışırlar. İyi gün dostu değil; onlar her anınızda bulunacak dostlardır. Onlar için makam – mevki gelip geçici şeylerdir. Her ne kadar bu sınıf içinde bulunan insan tipi nesli tükenme tehlikesi içinde olsa da; toplum içinde biraz dikkat,  biraz tecrübe ile onlara ulaşmak hiç de zor olmasa gerek. Yeter ki doğru yerde ve doğru zamanda aramasını bilmek lazım.

Gözlemlediğim “Şahsiyetsiz / Kişiliksiz” insanlara gelince; açıkçası biraz duraksadım. Ne yazacağımı ne söyleyeceğimi bilemedim. Oturdum bir kez daha düşündüm. Onların bir duruşu bir hayat felsefesi asla olmamıştır. Sanırım bu gidişle de pek olacağa benzemiyor. Onlar için toplumun faydasından ziyade, kendi âli menfaatleri her zaman ön plandadır. Onların kendilerini feda etme gibi bir lüksleri yoktur. Çoğunlukla bu insanlar toplum içinde her türlü kötülüğün beklenebileceği tiplerdir. Ekseriyetle bu durumları hep ön plandadır. Fedakârlık bu tip insanların kitabında yazmaz. 
Hayatlarının büyük bir kısmını yalancı mutluluklar ile yaşamaya çalışırlar. Sabır ve sebat göstermek onların fıtratlarına terstir. Tercihen alan el olmayı yeğlerler. Menfaatperestlik onların genetiksel mesleğidir. Karşılık alamayacağı hiçbir işe girişimde bulunmaz. Onlar için dostluklar sadece iyi günler için vardır. Onlar için makam – mevki her şeyden önce gelir. Tabiri caizse “İstemediğin ot burnunun dibinde biter” atasözüyle bağdaşmış insan tipleridir. Ne hikmetse toplum içinde hızla ilerleyen bir seyirle üremeye devam etmektedirler.

Açıkçası insanları birçok kategori içine alıp sınıflandırmaya gerek yok. Bir kategori 2 sınıf insan tipi… Ne bir eksik ne bir fazla…

Doktor Hayat / Ankara 2005 

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt