UZAKLAŞIYORUZ

Bizi biz yapan değerler

Zaman ilerledikçe teknolojik gelişmeler ve hayatımızı kolaylaştıran birçok imkân yaşamımıza girmeye devam ettiği halde, belki de farkına varmadan bir şeylerden uzaklaştığımızın farkında mıyız? Düşünüyorum da bundan 20 yıl öncesi yaşadığımız hayatlar çok daha farklıydı. Belki birçok şey kısıtlı ve sınırlı idi. Ama bir o kadar da samimi ve içtendi.

Elimizde telefonların, tabletlerin olmadığı televizyon köşelerinde oradan oraya zaping (kanal geçişi) yapmadığımız o günler. Ah o günler ah… Evde biri konuşmaya başlayınca herkes susar hepimiz o an can kulağı ile dikkat kesilir, o konuşmayı dinlerdik. Daha samimi ve içten gelirdi o konuşmalar. Ya şimdi herkesin elinde bir meşguliyet… Ne konuşulan konuların tadı var, nede eski muhabbetlerin adı. Teknoloji ilerledikçe, insanlıkta geriye doğru yol alıyor. Farkında mısınız?

Eskiden koca bir mahalleyi tanır. Herkesin halini hatırını sorardık. Yeri gelir bir sıkıntısı derdi olduğunda bir komşunun, dert ortağı, yardım eli olmaya çalışırdık. Ya şimdi? Büyük bir o kadarda yüksek binalarda, konforlu dairelerde oturuyoruz. Bırakın koca bir mahalleyi, sokağı, apartmanı yanı başımızda olan komşumuzdan bihaber haldeyiz. Kapısının önüne bir ambulans gelse bir sıkıntısı bir derdi olsa, ne oldu diye durup bir bakmaz hale geldik. Neler oluyor bize? Yoksa yine mi uzaklaşıyoruz… İnsanlığımızdan, hayatımızdan, bizi biz yapan değerlerimizden…

Hatırlıyorum da bir otobüse bir minibüse bindiğimizde herkes birbirini tanır, nezaketen de olsa bir merhaba yapar. Halini hatırını sorardık. Şimdiler de bırakın otobüsü, minibüsü apartmanda asansörde veya merdivenlerde karşı karşıya geldiğimiz insanlara bir “MERHABA” demeye korkar hale geldik. Unutulan değerlerimiz aldı başını gidiyor. Acaba birileri dur diyecek mi?

Hele o bayram günlerini hiç unutmuyorum. Tüm komşular ve yakın çevre tek tek ziyaret edilirdi. Akabinde de ziyaret ettiğimiz komşularımız iadeyi ziyarette bulunurlardı. Şimdi bırakın komşularımızı en yakınlarımızı bile ziyaret etmeyi unuttuk. Ne arar olduk ne sorar olduk. Hâlbuki yakınımızda olanlara bile bir tuş kadar yakınken…

Hiç düşündünüz mü?

Uzaklaşıyoruz… Geliştikçe, ilerledikçe uzaklaşıyoruz. Bizi biz yapan samimiyetten içtenlikten doğallıktan uzaklaşıyoruz.

Doktor Hayat / Uzaklaşıyoruz 2015
Post A Comment
  • Blogger Comment using Blogger
  • Facebook Comment using Facebook
  • Disqus Comment using Disqus

6 yorum :

  1. Maalesef ki öyle. Şu aralar çok sık diyorum eski zamanlarda yaşamalıydım ben diye :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sayın Naz O.

      Kıymetli yorumunuz ve konuya olan ilginiz dolayısıyla teşekkür ediyorum.

      Saygılarımla

      Sil
  2. Değerlerimizi kendimizi unutuyoruz. Samimiyetimizi kaybediyoruz. :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sayın Yağmur Tozu

      Kıymetli yorumunuz ve konuya olan ilginiz dolayısıyla teşekkür ediyorum.

      Saygılarımla

      Sil
  3. Maalesef :( Kalemine sağlık çok güzel bir yazı olmuş ♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sayın Kızsal Şeyler

      Kıymetli yorumunuz ve konuya olan ilginiz dolayısıyla teşekkür ediyorum.

      Saygılarımla

      Sil