ASLINDA MASUM DEĞİLİZ

Hep doymak bilmeyen hırslarımız, hep birazcık daha iyisi olsun diye tutturduğumuz özentilerimiz bizi bu sıkıntılara düşürmedi mi? Akşam olduğunda evimize gidip, bir köşeye çekildiğimizde hiç düşünüp kendi kendimize sorabildik mi? Azıcık olsun muhatap olduğumuz, bir şeyler paylaştığımız çevremiz için bir şeyler düşünebildik mi? Görünen o ki aslında masum değiliz.

- Hep daha iyisi olsun diye önümüze çıkan ne varsa ezip geçmedik mi?

- Bir işimiz gücümüz varken, biraz daha iyisi olsun diye çabalarken. Oturup çevremizdeki işsiz güçsüz bir insanı düşünebildik mi?

- Kazandığımız maaşımız elimize geçtiğinde, yine çok çalıştık az para kazandık derken. Hiç akıl ettik mi bizden daha az kazanan insanlarında olduğunu?

- Karnımızı tıka basa doldururken. Yarın için yemenin, içmenin kaygısını tutarken, oturup bir kez olsun düşündük mü? Çevremizde, yakınımızda aç var mı diye?

- Sıcacık evlerimizde oturup, televizyon karşısında bacak bacak üstüne atıp zevki sefa sürerken hiç düşündük mü? Açıkta kalan, sıcacık bir yuva bulamayan kıvrılıp bir sokak köşesinde, bir park bankında yatan insanları?

- Masum değiliz işte…

- Komşumuzun veyahut bir yakınımızın kız veya erkek çocuğunu toplumsal olarak yadırgadığımız bir durumda gördüğümüzde, burnumuzu kıvırıp bir de üstüne onca laf ettiğimizde düşündük mü? Bir gün aynı durumla bizlerinde karşı karşıya kalabileceğimizi veya çocuklarımızın da bu duruma düşebileceğini?

- Haberler de veya gazetelerin üçüncü sayfalarında görmeye alışık olduğumuz toplumsal olayları akıl ve mantık terazisine koyup hiç analiz ettik mi? Acaba bu olayların vuku bulmaması için, bizlerinde bir birey olarak ne yapması gerektiğini? Bizlerinde başına gelebileceğini düşündük mü?

Hayır, hayır hayır…

Hep yadırgadık.

Hep yaftaladık.

Hep ön yargı ile yaklaştık.

Hiç burnumuzun önünü göremedik. Hep dikine gittik gitmeye de devam edeceğiz herhalde. Sonrasında olaylar başımıza teker teker gelmeye başlayınca nedenler, sebepler aramaya başladık. Bir yerlerde suçlu aramaya, kendimizin masum olduğunu ispat etmeye çalıştık hep… Bu süreç ardı arkası kesilmeden hep uzadı gitti. Birilerinin “Dur” demesini beklemeden oturup bir kez olsun empati yapmaya başlayalım.

Aslında göründüğümüz kadar masum olmadığımızı…

Doktor Hayat / Aslında Masum Değiliz

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt