FARKLILIKLARIMIZ EN BÜYÜK ZENGİNLİĞİMİZ

Herkes bir şeyler yazıyor çiziyor. Hele hele yakın zamanda önüne gelen oradan buradan bilgi ve belge ile ahkâm kesiyor. Kendisini bir uzman edasıyla görüp ortalığa salvolar savuruyor. Bilhassa da arkadaşlıklar, dostluklar, akrabalıklar bu saçma sapan bilgi ve belgeler yüzünden zedeleniyor. Çok yazık hem de çok…

Yaşım 32 bu ülkenin 71 ilini yüzlerce ilçesini gezen gören biri olarak yazıyorum. Laz’ı ile Türk’ü ile Çerkez’i İle Kürdi’yle, Alevi’siyle Sünni’siyle…  V.s Sağcısıyla – Solcusuyla, Liberaliyle – Koministiyle… V.s birçok dost ve arkadaş edindim. Birbirimizin çoğu zaman ekmeğini yedik suyunu içtik, yeri geldi en yakın kardeşimiz gibi sahiplendik. Aynı evi aynı sırayı paylaştık. Ama asla ve birbirimizin ne inancı ile nede politik düşünceleriyle bir çatışma içine girmedik. Bilakis farklılıklarımız bizim zenginliğimizdir deyip huzurla mutlulukla yıllarca yaşadık ve yaşayacağız. Kimseye bu noktada ne fırsat vereceğiz nede prim. Kimsenin bizim farklılıklarımızdan istifade edip üzerimizden siyaset yapmasına asla ama asla fırsat vermeyeceğiz.

Beni tanıyan arkadaşlarım çok iyi bilir: Zat-ı  alimin yıllarca işletmesini sürdürdüğü ufak şirin bir mekanımız vardı. Orada arkadaşlarımız, dostlarımızla en ateşli en hararetli sohbetlerimiz olurdu. Herkesin farklı düşünce ve görüşü vardı. Oturup da bir güne bir gün orada ne bir arkadaş birini kırdı,  ne de incitti. Sohbetimiz biter aynı sofraya oturur aynı tastan yemeğimizi kaşıklardık. Biz aynı ülkenin farklı insanları idik… Bu farklılık bizi güçlü yapıyordu. İnsanlar bizlere dışarıdan gıpta ile bakar şaşkınlıkla izlerdi. Bizler bu vatanın en asil evlatlarıydık. Farklılıklarımız bizim en büyük zenginliğimiz idi.

Birilerinin tahriklerine gelip kardeşliğimizi, dostluğumuzu, arkadaşlığımızı asla ama asla zedelemeyelim. Her birimiz bu ülkenin büyük bir ailesiyiz. Aile içinde kardeşler tartışır da, kavgada eder. Bir kardeşimizin, bir arkadaşımızın yanlış bir hata yapmasından dolayı onu hatası dolayı baş başa bırakıp, cezalandırılmasını asla ama asla meşru göremeyiz. Bilakis o kardeşimizin, o arkadaşımızın düzelmesi için yardımcı olmalıyız. Çünkü biz büyük bir aileyiz.

Bir öğrencinin, bir memurun, bir vatandaşın bir hatasından dolayı ölmesini asla ama asla meşru göremeyiz. Eğer azıcık bir vicdanımız, azıcık insafımız varsa, Müslümanlıktan, insanlıktan da nasibimizi aldık ise  ölmüş insanlar üzerinden lütfen prim yapmaya çalışan siyasetçi, bürokrat, vatandaş… V.s her kim olursa olsun bunların tahrikine gelmeyelim. Fitne ve nifak tohumları ekmeye çalışan insanlara eğer bir ders vermek istiyorsak demokrasinin en güzel örneği seçimler var orada hür irademiz ve vicdanımızla gereken dersi verelim. Ama lütfen Vandallığa ve şiddete varmadan… Sadece ve sadece demokrasi ile birlikte kardeş olduğumuzu hatırlayarak; farklılıklarımız bizim en büyük zenginliğimiz olduğunu bilerek...

Biz Türk'ü ile Kürt'ü, Laz'ı ile Çerkez'i, Alevi’siyle Sünni’siyle bu ülkede hep mutlu yaşadık ve yaşayacağız. Bizler bu ülkenin farklılıklarıyla zenginleşen bireyleriyiz. Bizler bu ülkenin sahipleriyiz. Kimselere bu zenginliğimizi vermeyeceğiz…

Doktor Hayat / Ülkem ve Ben 2004

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt