HEP AYNI HATA HEP AYNI YANLIŞ

...

Zaman yine akıp gidiyor, iyiliği yapan iyiliği ile kalıyor; kötülüğü yapan kötülüğü ile kalıyor. Ama  benim süreklilik arz eden bir hatam vardı. İşte o büyük hata:
   
İyi niyetli olmak,  insanlara hümanist yaklaşmak…

Yaşadığım ve yaşıyor olduğum hayat bana şunu gösterdi. Sen  ne kadar iyi niyetli olursan ol, sen ne kadar hümanist olursan ol, değer verdiğin, sevdiğin  insanlar için kendini ne kadar parçalarsan parçala ne kadar çabalarsan çabala o değerden anlayan biri pek çıkmıyor.

Geçenlerde bir arkadaşım ile akşam yemeğinde buluşmuştuk. Oradan  buradan hasbıhal  ediyorduk. Konu benim de muzdarip olduğum iyi niyetten  hümanist olmaktan çıktı. Konu bayağı bir eski  günlere götürdü bizi. Beni üzen; arkadaşımın da yakından tanıdığı, bildiği bir insan için zamanında harcamış olduğum emek ve verdiğim değerin şimdilerde unutulmuş olmasıydı.

O zat-ı muhtereme zamanında o kadar çok değer ve emek vermiştim ki; sırf o insanın belirli bir yerlere gelmesi için gecemi gündüzüme katıp çaba göstermiştim. Hatta ve hatta  o zat-ı  muhteremin 25 yıldır çözemediği bir müşkülünü uzun uğraşlar ve çalışmalar ile çözmüştüm.

Sonuç mu?

O çabaladığımız, bir yerlere gelmesi  için uğraştığımız, değerli zannettiğimiz  insan bir selamı, bir teşekkürü çok gördü. İnsanın üzüldüğü  tek bir husus var. Onca uğraş bu kadar basit bir şekilde bir kenara atılmamalıydı.

Hata mı?

Evet, çok büyük bir hata… Asla ama asla, dünya döndükçe kimseye gereğinden fazla değer vermeyeceksin. Evet, yıllar içinde edindiğim tecrübe ve yaşadığım hayat mücadelesi bana şunları öğretti. Öğrendiklerimi de maddeler halinde paylaşmak istedim. Belki bir hayat tecrübesi kazanmak isteyen birine faydası olur.

• Hayatta gereğinden fazla asla iyi niyetli olmayacaksınız. Emin olabilirsiniz ki en çok iyi niyet gösterdiğiniz insanlar; sizi ilk üzen, sizi ilk yüzüstü bırakan kişiler bu grup insanlar arasından çıkıyor.

• Hayatta gereğinden fazla kimseye acımayacaksınız. Emin olabilirsiniz ki düştüğünde arkasından herkesin bir tekme attığı insana bari ben yardımcı olayım derseniz; şöyle bir olayla karşılaşmanız gayet normaldir. Düşenin ilk ayağa kalktığında size tekme atma olasılığı yüzde doksan ihtimalle mümkündür. Biraz abes olacak ama devamını getirmeyeceğim “ Acıma yetime…” gerisini siz düşünün.

• Hayatta şartlarınız ve durumunuz ne olursa olsun Hayata karşı bir duruşunuz olmalı. Asla ve bu duruştan asla vazgeçmemelisiniz. Vazgeçtiğiniz ilk saniyede yıkılan siz olacaksınız. Bu durumu anlatan kısa bir anekdotu da sizlerle paylaşmak istiyorum.

“Bir duruşu olmalı insanın... Sokak lambaları gibi dimdik… Işık vermeli dibine ve etrafına. Yine de ödün vermemeli mum misali kendinden. "Gurur" sözcüğünü "Onur" sözcüğü ile değiştirmeli lügatinden. Eğer kuralları hiçe sayıp yaşamaksa idol. Bir onurunu birde şapkasını yanından ayırmamalı. Koltuğunun altına onurunu, başına şapkasını alıp "Eyvallah" diyebilmeli. Kendisi olmalı insan. Kendini bilen.” 

• Hayatta eşinizi, dostunuzu, arkadaşınızı seçerken hep iyi taraftarınızla sizi bilmesini sağlamayın. Çünkü biz insanlar mükemmel, fevkalade varlıklar asla değil. Hatalar ve kusurlar bizler için var. Sizleri hatalarınızla, kusurlarınızla da kabul edebilecek insanlarla birlikte olun.

• İyi günde değil, kötü günlerinizde de yanınızda olan insanlarla birlikte olmaya özen gösterin. Eğer bunu anlamak isterseniz ara sıra üzerinizi silkeleyin bakalım kimler kalacak yanınızda göreceksiniz. Unutmayın ki sizden bir çıkar bir menfaat gözetemeyen insan tez zamanda yanınızdan uzaklaşacaktır.

• Aslında benim için en önemli hususu son kısma koydum. Hayatta asla ama asla sırlarınızı eşiniz hariç kimse ile paylaşmayın. Paylaştığınız insanlar kim olursa olsun, sizin ilk zayıf anınızda bu sırrınızı sizin için bir koz olarak kullanmaya fırsat kollayacaktır. Aman dikkat…

Doktor Hayat /  2004 – Trabzon / Hep Aynı Hata, Hep Aynı Yanlış

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt